تحقیقات در زمینه اوتیسم و علم به طور کلی  دائماً در حال تکامل است، بنابراین مقالات قدیمی‌تر ممکن است حاوی اطلاعات یا تئوری‌هایی باشند که از تاریخ انتشار اولیه مورد ارزیابی مجدد قرار گرفته‌اند. یکی از مواردی که همواره مورد بحث بوده است، چهره کودکان اوتیسم است؛ چرا که در بسیاری از موارد چهره کودکان اوتیسم تقریباً نرمال است اما در برخی موارد ممکن است حالت چهره با اختلالاتی همراه باشد.

در صورتی که مایلید اطلاعات بیشتری در مورد چهره کودکان اوتیسم و عوامل موثر بر آن به دست آورید، توصیه می‌کنیم با بهترین کلینیک کاردرمانی کرج همراه شوید. همچنین شما عزیزان می‌توانید برای دریافت مشاوره رایگان از طریق سایت کلینیک باقرزاده،‌با کارشناسان بهترین مرکز تشخیص اوتیسم کرج ارتباط برقرار نمایید.

نقشه چهره کودکان اوتیستیک

نقشه چهره کودکان اوتیسم: اغلب پسران مبتلا به اوتیسم نسبت به افراد عادی صورت و دهان پهن‌تر، بینی‌های صاف‌تر و گونه‌های باریک‌تری دارند.

بر اساس مطالعه ای که در 14 اکتبر در Molecular Autism1 منتشر شد، پسران مبتلا به اوتیسم ساختار صورت مشخصی دارند که با ساختار افراد معمولی و در حال رشد متفاوت است. به طور خاص، طبق سیستم تصویربرداری صورت سه بعدی مورد استفاده در این مطالعه پسران مبتلا به اوتیسم در مقایسه با گروه عادی، صورت و دهان پهن‌تر، بینی‌های صاف‌تر، گونه‌های باریک‌تر و فیتروم کوتاه‌تر (شکاف بین لب‌ها و بینی) دارند.

به گفته محققان این مطالعه، این ویژگی‌های متمایز نشان می‌دهد که برخی از فرآیندهای جنینی که باعث ایجاد ویژگی‌های چهره می‌شوند، در طول تکامل دچار اختلال می‌شوند. شرکت کنندگان در این مطالعه همه 8 تا 12 ساله بودند؛ محدوده سنی که در آن صورت نسبتاً بالغ است، اما هنوز تحت تأثیر تغییرات هورمونی بلوغ قرار نگرفته است. بنابراین چهره کودکان اوتیسم در دوران جنینی و تحت تاثیر اختلال رشد ویژگی‌های مذکور را دریافت می‌کند.

ویژگی‌های چهره کودکان اوتیستیک

محققان از سیستم تصویربرداری با نام 3DMD برای ترسیم 17 نقطه عطف یا مختصات روی صورت 64 پسر مبتلا به اوتیسم و ​​40 کنترل معمولی استفاده کردند. سپس فاصله بین چند تا از این مختصات را اندازه گرفتند. به گفته کارشناسان بهترین مرکز کاردرمانی کرج، استفاده از ابزارهای دقیق برای بررسی چهره کودکان اوتیسم توانست به نتایج تحقیق کمک کند.

محققان دریافتند پسران مبتلا به اوتیسم که بارزترین ویژگی‌های چهره اوتیسم را دارند به دو گروه با مجموعه‌های بسیار متفاوت از علائم اوتیسم تقسیم می‌شوند. به همین دلیل است که گاهاً احساس می‌کنیم برخی کودکان اوتیسم چهره طبیعی‌تری دارند.

پسران یک گروه معمولاً دهان‌های گشاد دارند، همراه با فاصله کوتاهی بین بالای دهان و پایین چشم. آنها همچنین برخی علائم اوتیسم شدید، از جمله اختلال زبان، ناتوانی ذهنی و تشنج را نشان می‌دهند. در مقابل، آنهایی که در گروه دوم قرار دارند، قسمت بالایی چهره شان پهن است و شکاف بین لب کوتاه دارند. احتمال ابتلا به سندروم آسپرگر در آنها بیشتر است و در مقایسه با گروه اول، اختلالات شناختی و مشکلات زبانی کمتری دارند.

متخصصان کاردرمانی اوتیسم کرج می‌گوید: به عنوان یک متخصص ژنتیک بالینی، من همیشه تحت تأثیر یک فنوتیپ خاص صورت در کودکان مبتلا به اوتیسم قرار گرفته‌ام. او می‌گوید، اما تا زمانی که او به 3DMD که برای استفاده توسط جراحان پلاستیک ساخته شده بود روی آورد، تفاوت‌های ‌واضح کمی بین پسران مبتلا به اوتیسم و ​​افراد عادی ظاهر شد.

او می‌گوید که این تفاوت‌ها تقریباً به طور قطع منعکس کننده فرآیندهای توسعه عصبی اساسی است. بنابراین رشد عصبی در طول جنینی بر شکل گیری کودکان چهره کودکان اوتیسم موثر واقع شده است.

تفاوت‌های بین چهره کودکان اوتیستیک

  • کودکان مبتلا به اوتیسم قسمت بالایی صورتشان از جمله چشمانشان وسیع‌تر است.
  • کودکان مبتلا به اوتیسم ناحیه میانی صورت کوتاه‌تری از جمله گونه‌ها و بینی دارند.
  • کودکان مبتلا به اوتیسم دهان و فاصله بین دو لب وسیع تر یا وسیع تری دارند.

کارشناسان بهترین مرکز کاردرمانی کرج عنوان می‌کنند که  این تفاوت های ظریفی است که محققان را قادر می‌سازد تا افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم را بیشتر مطالعه کنند. آگاهی از تفاوت‌های چهره کودکان اوتیسم با سایر کودکان می‌تواند علاوه بر تشخیص اوتیسم، به شناخت بیشتر این عارضه و ابداع راه‌حل‌های درمانی جدید کمک می‌کند.

اثرات گروهی بر اوتیسم

مطالعات نشان داده‌اند که چهره کودکان اوتیسم بیشتر از افراد گروه‌های دیگر دچار ویژگی‌های فیزیکی غیرعادی سر و جمجمه می‌شوند.

بهترین کاردرمان اوتیسم کرج گزارش می‌کند که در میان کودکانی که برای آزمایش ژنتیکی مشکوک به اوتیسم مراجعه می‌کنند، افرادی که دارای تنوع تعداد کپی (CNV)، حذف یا تکرار یک ناحیه ژنتیکی هستند، بیشتر احتمال دارد که چهره غیرعادی داشته باشند؛ نسبت به کسانی که هیچ CNVs2 ندارند.

مطالعات مربوط به ناهنجاری‌های صورت در اوتیسم معمولاً بر روی مشاهده یا ابزارهایی مانند کولیس برای مشخص کردن ویژگی‌های خاص صورت تکیه کرده‌اند. اما در مطالعات جدیدتر از ابزارهای پیشرفته برای شناسایی چهره کودکان اوتیسم استفاده شده است.

تکنیک 3DMD از چندین دوربین دیجیتال برای گرفتن تصویر 360 درجه از سر استفاده می‌کند. الگوریتم‌ها تصاویر را یکپارچه می‌کنند تا یک تصویر سه بعدی تولید کنند که با استفاده از نرم افزار ویژه آنالیز می‌شود. این نتایج بسیار ریزبینانه‌تر از اندازه‌گیری‌های دستی و عکس‌های معمولی هستند.

ما در مورد بچه‌هایی صحبت نمی‌کنیم که شما در خیابان انتخاب می‌کنید و متفاوت به نظر می‌رسند. اینها تفاوت‌های ظریفی هستند که سیستماتیک و در محدوده ۲ تا ۵ میلی‌متر هستند. این اندازه فوق العاده دقیق است و از یک الگوی خاص در چهره کودکان اوتیسم پیروی می‌کند. او از 3DMD برای ارزیابی بدشکلی صورت در کودکان دارای نقص مادرزادی استفاده کرده است.

محققان چگونه چهره کودکان اوتیسم را ارزیابی می‌کنند؟

محققان معمولاً از فرمول‌های ریاضی برای تصحیح ارتباط‌های شانسی استفاده می‌کنند. مایلز در عوض از تجزیه و تحلیل خوشه ای استفاده کرد که موجودیت‌های مشابه را از مجموعه داده‌های بزرگ گرد هم می‌آورد.

می‌گوید این نوع تجزیه و تحلیل می‌تواند نتایجی ایجاد کند که تفسیر آنها دشوار است. این همیشه چیزی به شما می‌دهد، اما ما باید بررسی می‌کردیم که آیا تفاوت‌های بالینی با زیر گروه‌های شناسایی شده توسط تجزیه و تحلیل خوشه ای مرتبط است یا خیر.

به گفته کارشناسان بهترین کلینیک کاردرمانی کرج با استفاده از ویژگی‌های تشخیصی اوتیسم، ضریب هوشی (IQ)، علائم پزشکی و سایر معیارها، آنچه ما دریافتیم این است که این دو زیر گروه واقعاً از نظر بالینی مجزا هستند. این یافته‌ها با محققانی همخوانی دارد که چهره کودکان اوتیسم را با استفاده از معیارهای کمتر پیچیده تر از 3DMD مطالعه کرده‌اند. البته اکثریت قریب به اتفاق موارد [در آن مطالعه] تفاوت‌های چهره بسیار ظریف را نشان می‌دهند.

محققان از چه ابزارهایی برای ارزیابی چهره استفاده می‌کنند؟

در تحقیقات با استفاده از یک سیستم دوربین که یک تصویر سه بعدی از سر هر کودک می‌گیرد؛ در یکی از معروف‌ترین مطالعات  64 پسر اوتیسم و ​​41 پسر معمولی در حال رشد در سنین 8 تا 12 سال را تجزیه و تحلیل کردند. سپس او 17 ناحیه روی چهره، مانند گوشه چشم و شکاف در لب بالایی را ترسیم کردند.

وقتی محققان هندسه کلی صورت را با استفاده از این نقاط محاسبه کردند و کودکان اوتیسم و ​​ کودکان در حال رشد را مقایسه کرد، تفاوت‌های آماری قابل توجهی در شکل چهره پیدا کرد. درک این موضوع که افراد اوتیسم از نظر آماری ویژگی‌های چهره متفاوتی دارند، محققان را قادر می‌سازد تا بر علل زمینه‌ای اوتیسم تمرکز کنند.

علاوه بر این این مطالعه دو گروه از کودکان مبتلا به اوتیسم را شناسایی کرد که ویژگی‌های چهره متمایز بیشتری را نشان می‌دهند که در کودکان دارای ویژگی‌های خاص اوتیسم مانند مشکلات رفتاری، سطح زبان و رفتارهای تکراری رخ می‌دهد. شناسایی این زیر گروه‌ها در گروه کودکان مبتلا به اوتیسم امکان مطالعه بهتر این کودکان و چرایی متغیر بودن اوتیسم را فراهم می‌کند.

این مطالعات بدون کودکان و خانواده‌هایی که شرکت کردند امکان‌پذیر نخواهد بود. کمک آنها برای پیشرفت تحقیقات و کمک به ما برای درک بهتر اوتیسم، و چگونگی ابداع درمان‌های بهتر کلیدی است.

سخن پایانی

تشخیص علائم اوتیسم در افرادی که چهره متفاوتی دارند راحت‌تر صورت می‌گیرد؛ به شرطی که بتوانیم میان چهره کودکان اوتیسم و سایر کودکان تمایز قائل شویم. بهترین مرکز درمان اوتیسم کرج قادر است با استفاده از جدیدترین تکنیک‌ها و ابزارهای پیشرفته، اوتیسم را در سنین پایین تشخیص داده و با روش‌هایی به زندگی عادی نزدیک کند. همچنین کلینیک باقرزاده خدمات کاردرمانی در منزل و گفتاردرمانی در منزل را با ساده‌ترین روش‌ها و سهولت بالا اجرا می‌کند.

شما عزیزان می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان بهترین کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی کرج ارتباط برقرار نمایید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *