باتوجه به اهمیت رشد زبان و گفتار در کودکان متناسب با سن آنها تشویق کودکان به حرف زدن با روش های درست و الگو دهی مناسب گفتار آنها می تواند مانع از پیامدهای منفی ناشی از تاخیر گفتار و دیر حرف زدن کودک شده که شامل رشد عاطفی ، هیجانی ضعیف ، تاخیر در رشد ذهنی و یادگیری کودک ، ضعف اعتماد به نفس ، عدم تمایل کودک به مشارکت در باری های گروهی و غیره شود. لذا در این مقاله نکات مهمی در زمینه تسهیل فرآیند صحبت کردن و رشد زبان و گفتار کودک در حیطه گفتار درمانی ارائه شده است.

توجه کودک را حین صحبت کردن جلب کنید

قبل از اینکه با کودک حرف بزنید باید توجه اونا رو جلب کنید. میتونید اسم کودک رو صدا بزنید یا تشویق کنید که به ‌شما گوش بده. چون برای کودکان مُشکله که مشغول به فعالیتی باشند و همزمان به حرف های شما گوش بدند.

زبان بچه ها رو تقلید کنید

وقتی با بچه های کوچیک صحبت می‌کنید خیلی ساده کلمات و جملات اون ها رو تقلید کنید. این کار به بچه ها نشون میده که شما برای گفته هاشون ارزش قائلید و بهشون گوش میدید، همچنین بچه ها رو تشویق میکنه که به حرف زدن ادامه بِدن. 

هنگام صحبت کردن با کودک حالات هیجانی چهره را حفظ کنید

هنگام صحبت کردن با فرزندتون با صدای سر زنده و با نشاط صحبت کنید. از حالت های صورت(مثل حرکت ابرو ها) و حرکت دست ها استفاده کنید. در باره ی معنی کلمه ها و جمله ها با استفاده از زبان بدن اطلاعات بیشتری بدید مثلا اگر در مورد موضوعی خنده دار صحبت می‌کنید حالات چهره و حرکت دست ها و بدن گویای شادی باشند. اگر در مورد موضوعی عجیب صحبت می‌کنید از زبان بدن برای نشان دادن تعجب استفاده کنید.

از تکرار کلمات حین صحبت با کودک استفاده کنید

از تکرار استفاده کنید بر خلاف بزرگتر ها که از جملات تکراری خسته میشن و اگر قرار باشه یه جمله رو تکرار کنند سعی می‌کنند هر بار همون مفهوم رو در قالب جمله ی جدیدی بگن، بچه ها از تکرار خسته نمیشن. گفتن چیز ها بیشتر از یکبار باعث میشه بچه ها به صحبت های شما بپویندن و بهتر متوجه مفهوم و واژه ها بشن، مخصوصاً واژه های جدید.فعالیت های روزانه خودتون رو شرح بدید مثلا بگید من دارم ظرف میشورم… من دارم لباس میپوشم…

نکته ی طلایی: 

کلمات رو به آهستگی و وضوح تکرار کنید.

به بچه ها برای جواب دادن حین گفتار،  زمان بدید

بچه ها معمولا برای جمع و جور کردن فکرشون و جواب دادن، نسبت به بزرگ تر ها به زمان بیشتری احتیاج دارن. وقتی که به اونها زمان میدید تا بیشتر فکر کنند و سوال شما رو بفهمند، در همین زمان تماس چشمی تون رو با اونا حفظ کنید و نشون بدید منتظرید تا حرف هاشون رو کامل کنند.

به گفته های کودک اضافه کنید

خیلی واضح صحبت کنید. یک یا دو کلمه به جمله های کودک اضافه کنید. مثلا اگر کودک می‌گوید: نگاه کن ماشین! شما بگویید نگاه کن ماشین قرمز. با این کار شما نشان می‌دهید گفته های کودک را شنیده اید و همچنین مرحله ی بعدی رشد گفتار و زبان را الگو دهی میکنید.

مراقب سوال هایتان باشید

سعی کنید سوال های خیلی زیادی نپرسید. بهترین سوالات سوال هایی هستند که کودک را برای فکر کردن به چالش بکشند . نه سوالاتی که کودک فورا پاسخ می‌دهد مثل سوال هایی که جواب آنها “بله” و” نه” است. خیلی از سوالات می‌توانند به راحتی چرخه ی طبیعی مکالمه را قطع کنند.

بیشتر از اینکه از گفتار کودک ایراد بگیرید راه درست را نشان دهید

تلاش کودک را تحسین کنید حتی اگر نتیجه ی این تلاش کردن کامل و بی عیب نیست. اگر کودک یک خطا در یک کلمه یا جمله دارد به سادگی نسخه ی درست آنرا بگویید به جای اینکه به اشتباه کودک اشاره کنید.

یادگیری زبان و گفتار را سرگرم کننده کنید

حول صدا ها کلمات و جملات بازی کنید. از اینکه با صدای خنده دار حرف بزنید نترسید یا اینکه مکالمه ی عجیب و بچگانه داشته باشید. در این صورت احتمال اینکه کودک خودش کار شما را تقلید کند بیشتر است.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *