کودکان اوتیستیک مانند هر کودک دیگری هستند، بنابراین قوانین مشخصی در مورد نحوه تعامل با آنها وجود ندارد. اما موارد کلی وجود دارد که میتوانید برای افزایش احتمال تجربههای مثبت در برقراری ارتباط با کودک اوتیسم در نظر بگیرید.این شامل یادگیریاین است که با یک کودک اوتیستیک چه کاری نباید انجام داد و چه چیزیدر این مطلب می خوانید که:
یکی از مشکلات رفتاری رایج در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD)، عدم دستورپذیری است. دلایل مختلفی میتواند در پشت این رفتار وجود داشته باشد که با شناسایی این دلایل احتمالی، والدین میتوانند به طور موثر مشکل را حل کنند. عدم دستورپذیری در اوتیسم میتواند به عنوان یکی از واضحترین علائم اوتیسم شناخته شوددر این مطلب می خوانید که:
کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب نمیتوانند یا نمیخواهند بازیهای معمول دوران کودکی را انجام دهند. بنابراین بازی کودکان اوتیسم اغلب متفاوت است. تعداد کمیاز کودکان مبتلا به اوتیسم «مثل سایر بچهها» بازی میکنند و بسیاری درگیر فعالیتهایی میشوند که هیچ شباهتی به بازیهای معمولی ندارند. این میتواند کار را برای والدین سخت کند چرا کهدر این مطلب می خوانید که:
کودکانی که اوتیسم (ASD) دارند، ممکن است برخی رفتارها یا عادتهای محدود کننده کننده دارند که بر روی عادات غذایی آنها تاثیرگذار است. برخی از آنها چیزهایی را که میخورند محدود میکنند که در برخی موارد آنقدر شدید است که اصطلاحا به آن بدغذایی میگویند. همچنین این مشکلات تغذیه در اوتیسم ممکن است به کاهشدر این مطلب می خوانید که:
اوتیسم، اختلالی پیچیده در رشد عصبی است که بر نحوه ارتباط کودک با محیط اطراف تأثیر میگذارد. یکی از دغدغههای اصلی والدین، شناسایی زودهنگام این اختلال برای شروع سریعتر درمان و مدیریت آن است. این مقاله به شما کمک میکند تا نشانههای اولیه اوتیسم در نوزادی را شناسایی کرده و برای ارزیابی دقیقتر به متخصصاندر این مطلب می خوانید که:
کودکانی که اختلال طیف اوتیسم (ASD) دارند، به اندازه سایر کودکان به چشمهای افراد توجه نمیکنند و ارتباط چشمی موثری برقرار نمیکنند. آموزش ارتباط چشمی در اوتیسم میتواند یک راه حل موثر برای تقویت رشد کودکانی باشد که با اختلال اوتیسم مواجهاند و ممکن است به عنوان اولین علامت ارتباط چشمی ضعیف را نشاندر این مطلب می خوانید که:
کودکان در طول رشد خود به معیارهای رشدی خاصی دست پیدا میکنند. اولین مرحله یک لبخند ساده یا تکان دادن دست برای پدر و مادرشان است که همه به عنوان معیارهای رشدی شناخته میشوند. کودکان با بازی کردن، یادگیری، فعالیت، حرف زدن، حرکت کردن و … به این معیارها دست پیدا میکنند. بنابراین گفتاردر این مطلب می خوانید که:
میتوان گفت که تقریباً به هر کسی به عنوان اختلال طیف اوتیسم تشخیص داده میشود، گفتاردرمانی در اوتیسم را توصیه میکنند. این کار کاملا درست است چرا که بسیاری از کودکان اوتیسم از لحاظ گفتاری محدوداند یا اینکه اختلال گفتاری دارند. بنابراین این افراد برای اینکه بتوانند کلمات و جملات درست را بیان کنند بهدر این مطلب می خوانید که:
اغلب افراد مبتلا به اوتیسم (اگرچه این به معنی همه آنها نیست) میتوانند صحبت کنند و با دیگران ارتباط برقرار کنند. در بیشتر مواقع افراد مبتلا به اوتیسم با توجه به شرایط عصبی و مغزی خود متفاوت صحبت میکنند. برخی از آنها به طور فعالانه صحبت میکنند و از مهارتهای گفتاری استفاده میکنند؛ در حالیدر این مطلب می خوانید که:
هیچ تشخیص خاصی با عنوان اوتیسم شدید وجود ندارد. تنها زمانی از این عبارت استفاده میشود که میخواهیم سطح عملکرد یا نیازهای شخص را بیان کنیم. اوتیسم شدید گاهی با نامهای اوتیسم با عملکرد پایین، اوتیسم کلاسیک، اوتیسم کانر (نام کسی که اولین بار اوتیسم را به عنوان یک اختلال خاص معرفی کرد) ودر این مطلب می خوانید که: